Officiële Beaglier website
De Beaglier (uitspraak: Biegelier) is een kruising tussen de Beagle en een Cavalier King Charles Spaniël. Deze bijzondere hond is ontstaan uit de liefde voor de Cavalier en de Beagle. De geschiedenis van de Beaglier gaat terug tot de jaren '90 in Australië. Hondenfokkers wilden de Beagle en de Cavalier King Charles Spaniël kruisen om een mooie, maar wat minder temperamentvolle hond te creëren met bovendien minder erfelijke genetische aandoeningen.
Beagle
De Beagle bestaat al meer dan 2500 jaar. Dit moderne ras is ontstaan in Groot-Brittannië rond de 19e eeuw, ze werden gefokt om hazen te vangen. Het ras staat bekend als een geurhond, deze kenmerkt zich door het reukvermogen tijdens een jacht en moeten het niet hebben niet van hun zicht. Deze hond werd rond 1860 in de Verenigde Staten geïmporteerd en rond 1885 door de American Kennel Club geaccepteerd als erkend ras. Sinds 2017 staat de Beagle onafgebroken in de top tien van meest populaire rassen ter wereld. De Beagle is een sportieve, energie en zelfstandige hond. Dit ras is erg sociaal maar kan ook eigenzinnig zijn. Het is een echte jachthond en is dan ook het liefst in de buitenlucht. De Beagle staat erom bekend slecht alleen te kunnen zijn en kunnen dan ook flink gaan blaffen. Dit ras past dan ook bij een baasje dat de tijd neemt om zijn hond op te voeden en hem niet (te) lang alleen hoeft te laten.
Cavalier King Charles Spaniël
De Cavalier King Charles Spaniël is ontstaan in Engeland en is van oorsprong een gezelschapsdier. De hond werd rond 1600 benoemd door koning Charles I van Groot-Brittannië. In het beginstadium hielden alleen bekende personen en aristocraten de Cavalier King Charles Spaniël als huisdier. Koning Charles II was zo dol op het ras dat hij een decreet schreef dat de Cavalier King Charles Spaniël op elke openbare plaats werd toegestaan, waaronder het Parlement. Naarmate de tijd verstreek werd het ras populair in kruisingsprogramma's waardoor het uiterlijk van de Cavalier King Charles Spaniël continu bleef veranderen. De snuit werd korter, het gezicht plat, de schedel koepelvormig en de oren laag geplaatst. Het oorspronkelijke uiterlijk van de Cavalier King Charles Spaniël was bijna uitgestorven.
Een Amerikaan met de naam Roswell Eldridge begon de bal te rollen om de Cavalier King Charles Spaniël terug te brengen naar hun oorspronkelijke uiterlijk in 1926. Hij wilde dat ze eruit zagen als het schilderij ''The Cavalier Pets'', dat werd geschilderd in 1845 door Sir Edwin Landseer. De Cavalier King Charles Spaniël staat bekend als een echte gezelschapshond, ze zijn altijd vrolijk en vinden het fantastisch om onder de mensen te zijn. Dit ras staat erom bekend eigenwijs te zijn en gaan graag hun eigen weg. Deze lieve honden komen het beste tot zijn recht bij een baasje dat graag tijd doorbrengt met zijn hond en de moeite neemt om hem met (zachte) hand op te voeden. Door de snelle opkomst en het verkeerd fokken staan ze helaas ook bekend als een ras dat vaak wordt getroffen door erfelijke ziekten.
Temperament van de Beaglier
Een bepalend kenmerk van de Beaglier is hun lieve karakter, ze staan bekend om hun levendige charisma. Het zijn slimme, nieuwsgierige en vriendelijke honden die gemakkelijk zijn in de omgang en erg sociaal. Ze ogen erg jong, zelfs als ze volwassen zijn. De Beaglier is opmerkelijk intelligent en gemakkelijk te trainen. Ook worden ze omschreven als aanhankelijk, rustig en extravert. Ze zijn goede waakhonden en blaffen om hun omgeving te waarschuwen voor onbekenden of vreemde geluiden. De Beaglier heeft de jachtcapaciteiten van de Beagle geërfd, maar doordat het een kruising is met de Cavalier King Charles Spaniël hebben ze minder de neiging om geursporen te volgen. Beagliers houden van het gezelschap van andere honden en kunnen goed overweg met andere dieren in het huishouden zoals katten, vogels en konijnen. Maar ze moeten wel even wennen aan de andere huisdieren wanneer ze nog een puppy zijn.
Beweging
Omdat de Beaglier een geanimeerd en levendige hond is worden dagelijkse wandelingen geadviseerd. Ze zijn een zeer sociaal en intelligent ras en houden ervan om op pad te gaan. Als een wandeling eindigt in een uitlaatgebied met de mogelijkheid om met andere honden te spelen kan het niet beter. De Beaglier is dol op gezelschap maar kan zichzelf ook goed vermaken met hondenspeeltjes. Beagliers hebben geen lange wandelingen nodig als ze naar buiten gaan, een aantal korte wandelingen gedurende de dag is meestal voldoende. Ze gebruiken graag hun neus om snel informatie te verzamelen over andere honden in het gebied waar ze uitgelaten worden. Tijdens de wandeling kan de Beaglier worden getraind door hem te laten apporteren, zo krijgt de hond voldoende beweging en leert hij goed luisteren.
Omgang met andere dieren
De meeste Beaglier eigenaren zijn bang dat hun hond het jachtinstinct van de Beagle toepast wanneer ze andere dieren zien, namelijk het jagen of wegrennen. Hoewel het klopt dat ze hun neus tot op zekere hoogte nog steeds zullen volgen kan de Beaglier erg goed overweg met andere dieren. Dit geldt helemaal wanneer de Beaglier al op jonge leeftijd hiermee in contact wordt gebracht. Wanneer je een volwassen Beaglier adopteert is het raadzaam om informatie in te winnen of de hond al eerder met andere dieren heeft samengewoond. Het is vanzelfsprekend dat je een pup nog kunt trainen in de omgang met andere dieren, bij een volwassen Beaglier zal het lastiger zijn en meer tijd kosten. Wij adviseren om op puppycursus te gaan met je pup. Het is niet alleen erg leerzaam voor de hond, maar het kan ook erg gezellig zijn met alle andere deelnemers.
Gezondheid
De Beaglier is erg sterk en energiek te noemen. Zoals bij elk ander hondenras komen er natuurlijk ook problemen voor, zoals epilepsie en patella-luxatie (losse knieschijf). Ook kunnen ze Progressieve Retinale Atrofie (PRA) erven, dit is een erfelijke oogziekte. Een andere aandoening die voor kan komen is een mitrale klepziekte (hartaandoening). Dit komt helaas ook vaker voor bij de Cavalier King Charles Spaniël. Onthoud dat dit eventuele ziektes zijn die voor kunnen komen. De Beaglier is over het algemeen een kerngezond ras en loopt geen groter risico op ziektes dan andere hondenrassen. Een zorgvuldige selectie van gezonde (voor)ouders moet altijd de eerste prioriteit zijn voor fokkers bij het fokken van gezonde nakomelingen. De erkende fokkers waarmee wij samenwerken staan garant voor de gezondheid van hun Beagliers.
Voldoende beweging is essentieel voor de gezondheid van de Beaglier. Regelmatig wandelen en de hond voldoende de ruimte geven is iets om op te blijven letten. Overgewicht belast de gewichten en wervels van honden ze zijn hierdoor gevoelig voor hernia’s. De flaporen van een Beaglier maken hem vatbaar voor oorinfecties, ook kleine beestjes zoals mijten voelen zich thuis in de oren van je Beaglier. Als je Beaglier veel schudt met zijn kop dan is dit vaak een teken dat er iets in zijn oren zit. Ook kan dit hondenras gevoelig zijn voor blaasontsteking. Een blaasontsteking bij honden wordt bijna altijd veroorzaakt door bacteriën. Bij een blaasontsteking kruipen de bacteriën via de plasbuis naar de blaas. Teefjes hebben hier vaker last van dan reuen aangezien de plasbuis bij teefjes wijder en korter is.
Activiteitsniveau
Beagliers zijn van nature gemakkelijke en ontspannen honden. Dit is de erfenis van de Cavalier King Charles Spaniël die waarschijnlijk de meest relaxte persoonlijkheden van beide rassen heeft. Beagliers zijn dol op gezinsactiviteiten en uitstapjes. Dit omvat het spelen van spellen in het huis of activiteiten buiten het huis, zoals hardlopen, wandelen en dagjes uit naar het park. Ze passen zich goed aan in nieuwe omgevingen, bijvoorbeeld wanneer ze mee worden genomen tijdens familievakanties. Wanneer de Beaglier zich begeeft met de voor hem vertrouwde personen zul je geen hinder ondervinden van zijn gedrag. Ze houden ervan om mee te worden genomen voor wandelingen naar nieuwe plaatsen die ze vervolgens uitgebreid kunnen gaan verkennen.
De Beaglier is een sociaal ras
Van nature is de Beaglier een sociaal ras waardoor ze goed met andere dieren kunnen omgaan. Het helpt ook dat ze niet groot of intimiderend zijn voor andere honden waardoor het gemakkelijk is om speelkameraden te vinden in bijvoorbeeld een uitlaatgebied. Deze opvoeding is hetzelfde voor andere huisdieren die je eventueel hebt, van konijnen tot vogels. Het is wel belangrijk om vooral in het begin je Beaglier pup in de gaten te houden. Bijna alle honden, ongeacht hun ras, hebben een bepaald niveau van prooidrift dat hen dwingt alles na te jagen wat beweegt. Een levend dier is hier geen uitzondering op en hun capriolen tijdens het weglopen lijken onweerstaanbaar voor een hond zonder enige training. Met een beetje gezond verstand en vroege opvoeding zal de Beaglier zich snel in elk huis met gevestigde huisdieren mengen.
Omgang met kinderen
De Beaglier is het meest populair onder gezinnen met kinderen. Vaak heeft men al ervaringen met de Beagle maar vinden ze deze net wat te temperamentvol, dan kun je je geen betere hond wensen dan de Beaglier. Ze worden ook sterk aanbevolen door dierenartsen en andere hondenprofessionals als familiehond wegens hun zachte aard rondom kinderen. De Beaglier is een ras dat erg tolerant is en de rust goed kan bewaren wanneer kinderen enthousiast willen spelen.
In principe doet dit ras geen vlieg kwaad, maar net als bij elk ander hondenras hebben ze een bepaalde grens. Het is daarom belangrijk dat jonge kinderen worden begeleid tijdens het spelen met de hond, vooral als de hond nog jong en kwetsbaar is. Beaglier pups ontwikkelen zich nog in zowel lichaam als geest en slechte ervaringen met kinderen kunnen op jonge leeftijd blijvende effecten hebben. Het is van vitaal belang om kinderen voor te lichten wanneer en vooral hoe ze op de juiste manier met honden moeten omgaan.
Copyright © Beaglier.nl
2015 - 2023